Een moordend klimparcours 😲

Met HSV De Kampioen trok de ACC dit weekend de bergen in. In samenwerking met Viskercycles (Visker is een dorpje in de Pyreneeën) was er een moordend klimparcours uitgezet. Een klimparcours dat op normale doordeweekse dagen alleen met touw en klimijzers wordt bestegen. Dat noemen ze dan boulderen.

Dus waar het bij veel crossen een kwestie is van starten/ diesel aan/ bochtjes rijden/ klaar, was in de bergen van Spaarnwoude volle bak omhoog tot hartslag 300, naar beneden/ glibberen/ sturen/ volle bak omhoog/ hartslag 300. En weer bidden dat die hartslag weer zakt. En waar bij een vlakke cross aan het eind van de koers de achterhoede gemoedelijk zijn rondjes afmaakt moest er vandaag door jong en oud tot aan het einde toe worden geklauwd, getrokken en geduwd.

Zo is op deze wat onscherpe afbeelding heel duidelijk te zien dat een grote groep achterblijvers zich tot een groep vrienden voor het leven heeft gesmeed om elkaar duwend en trekken omhoog helpen onder het mom van ‘LAAT IN DE BERGEN NOOIT EEN CROSSER ALLEEN ACHTER ‘.

Bij Visker denk ik ook meteen aan Dick Visser, de maker van veel foto’s van de ACC en die derhalve zelf nooit op staat. Dick, afgelopen zomer in de Vogezen klimmer geworden en vandaag als 12e eindigde, drukt hier uit wat Greg Lemond bedoelde met: Het gaat steeds harder, maar het doet evenveel pijn.