Na de cross in Leiden was ik een tijdje op zoek naar mijn fietsbril met gele glazen en mijn hartslagband. Bij de start had ik mijn bril snel nog even afgedaan omdat ik bang was dat hij vol met modder zou komen te zitten. Dan maar een keer extra knipperen. Mijn hartslagband had ik toen gewoon om want dat kon ik op Strava zien. Ik herinner me ook vaag dat toen ik hem afdeed en hem ergens ophing, ik iets dacht van “Dit is wel anders dan anders, maar dan vergeet je het juist niet”.
Maar de volgende keer dat ik aan mijn hartslagband dacht was dat al weer ver weggezakt. Ik zoek hem nu al een week en hoop hem dus weer tegen te komen. Ik ben net ook nog even met mijn Garmin door het huis gelopen in de stand ‘verbind sensor’, maar leverde niks op wat logisch is want ik deed hem af in Leiden. En hij is zwart. Ik erger me rot aan het feit dat hij zwart is. Je ziet hem niet. Iemand vroeg mij een tijdje geleden waarom ik er fluorescerende tape op had gedaan. Dat heb ik er een tijdje later weer afgehaald.
Dus zondag bij Ulysses startte ik met een reserve hartslagband. Ook een zwarte. Die vond ik toen ik die andere zocht. Maar de reden dat ik hem niet meer gebruikte was, dat hij het niet meer goed deed. Want dat was namelijk zo. Dat komt niet door de sensor denk ik maar door de contacten die op je huid zitten. Die banden zijn zonder sensor helemaal niet duur en zijn verkrijgbaar in meerdere kleuren. Ik heb een rode gekozen.
Mijn gele bril bleek in mijn rugtas te zitten, die ik ook gebruik om kleinere onderdelen die ik heb besteld na het uitpakken mee naar mijn bus te nemen. De tas had ik om te legen omgedraaid en leeggestort in een doos. Toen is die bril meegegaan en die lag toen tussen de industrielagers 6803 – voor wielnaven, Zipp geloof ik – en nog wat MTB-handvatten.
Een jaar of zeven geleden was ik jarig bij DTS. Toen reed ik de laatste twee ronden met een lekke voorband en werd ik in de strijd om het podium geklopt door Serge. Maar nu zit ik nog wat na te genieten van het feit dat het hele peloton voor me heeft gezongen. En allemaal lachende gezichten. Ik vond het fantastisch.
UITSLAG
De volledige competitiestand van seizoen 2024 vind je op amscrosscomp.nl/competitie.
FOTO’S EN ZO
Christa Preijer-Jonkman maakte een serie fraaie fietsfoto’s, die je kunt bekijken op haar Facebook.
En Amanda Crow maakte ook weer een flink aantal prachtige platen. Amanda’s foto’s vind je op drive.google.com/drive/folders/1k2JTtC62wNw_WS83ch6dFHWsZZ6IFZtx.
Ook Casper Stoffers maakte foto’s. De foto’s van Casper kun je zien op photos.app.goo.gl/KUiwXCb7gQ4JLqqM7.
Zodra we meer foto’s krijgen, voegen we die toe aan dit bericht. Heb je zelf gave (foto’s) online? Deel dan een link met ons via het contactformulier, s.v.p.
